کشور های عضو شنگن

 

کشورهای حوزه شینگن

اگرچه شینگن اصطلاحی رایج در ایران است، اما در واقع تلفظ درست آن شنگن Schengen zone است. به طور کلی کشورهای شنگن شامل موارد زیر می‌شود:

• اتریش
•  بلژیک
•  جمهوری چک
•  دانمارک
•  استونی
•  فنلاند
•  فرانسه
•  آلمان
•  یونان
•  مجارستان
•  ایسلند
•  ایتالیا
•  لتونی
•  لیتوانی
•  لوکزامبورگ
•  مالت
•  هلند
•  نروژ
•  لهستان
•  پرتغال
•  اسلواکی
•  اسلوونی
•  اسپانیا
•  سوئد
•  سوئیس
•  لیختن اشتاین

این منطقه که در وب‌سایت schengenvisainfo از آن با عناوینی هم‌چون بزرگترین منطقه بدون نیاز به پاسپورت جهان یاد شده ‌است، در سال 1985 در کشور لوکزامبورگ طی یک قرارداد بین‌المللی به وجود آمد.

بر اساس این پیمان، 22 کشور عضو اتحادیه اروپا و 4 کشور عضو انجمن تجارت آزاد اروپا (EFTA) محدوده‌ای به مساحت 4.312.000 کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر 420 میلیون نفر را در بر گرفته‌ و به عنوان مجموعه‌ای واحد عمل می‌کنند.

نام قرارداد شینگن Schengen از دهکده‌ای به همین نام در لوکزامبورگ قرض گرفته شده، جایی که محل تلاقی مرز این کشور با آلمان و فرانسه است.

در حال حاضر محدوده شنگن جزو مقاصد توریستی بسیار محبوب در دنیا است و سالانه تعداد زیادی از گردشگران بین‌المللی و سایر کشورهای اروپایی به این حوزه دیدنی و جذاب سفر می‌کنند.

بنابر اطلاعات به روز‌رسانی‌شده وب‌سایت schengenvisainfo، کشورهای زیر برای ورود به حوزه شینگن نیاز به دریافت ویزا دارند:

در این میان، شهروندان کشورهای لیست زیر در صورتی که در مسیر سفر خود نیاز به توقف در فرودگاهی در حوزه شینگن داشته باشند، ملزم به دریافت ویزای ترانزیت فرودگاهی شنگن برای تعویض هواپیما خود در یکی از فرودگاه‌های این حوزه خواهند بود:

• افغانستان
• بنگلادش
• کنگو
• اریتره
• اتیوپی
• غنا
• ایران
• عراق
• نیجریه
• پاکستان
• سومالی
• سریلانکا